Σύμφωνα με το υπ.αρ. 2.1. Κεφάλαιο περί Πρόσβασης στη δικαιοσύνη μέσω των Δικαστηρίων, «βάσει τόσο του δικαίου του ΣτΕ όσο και του δικαίου της ΕΕ, το δικαίωμα πρόσβασης σε δικαστήριο σημαίνει ότι τα δικαστήρια πρέπει να είναι προσβάσιμα. Η δυνατότητα πρόσβασης μπορεί να περιλαμβάνει τη διαθεσιμότητα δικαστηρίων με σχετική δικαιοδοσία, τη διαθεσιμότητα διερμηνείας, την πρόσβαση σε πληροφορίες και τη δυνατότητα πρόσβασης σε δικαστικές αποφάσεις. Μπορεί επίσης να περιλαμβάνει τη γεωγραφική απόσταση δικαστηρίου, εάν η τοποθεσία στην οποία βρίσκεται δεν επιτρέπει στους προσφεύγοντες να συμμετέχουν αποτελεσματικά στις διαδικασίες (ΔΕΕ, C-567/13, Nóra Baczó και János István Vizsnyiczai κατά Raiffeisen Bank Zrt, 12 Φεβρουαρίου 2015, σκέψεις 56-57. Βλ. επίσης ΔΕΕ, C-413/12, Asociación de Consumidores Independientes de Castilla y León κατά Anuntis Segundamano España SL, 5 Δεκεμβρίου 2011, σκέψη 41. Για περισσότερες πληροφορίες, βλ. επίσης Συμβούλιο της Ευρώπης, Επιτροπή Αξιολόγησης της Αποτελεσματικότητας της Δικαιοσύνης (CEPEJ) (2013), Guidelines on the Creation of Judicial Maps to Support Access to Justice within a Quality Judicial System (Κατευθυντήριες γραμμές για τη Δημιουργία Δικαστικών Χαρτών για τη Στήριξη της Πρόσβασης στη Δικαιοσύνη σε ένα Ποιοτικό Δικαστικό Σύστημα), 21 Ιουνίου 2013· Συμβούλιο της Ευρώπης, CEPEJ (2014), Guidelines on the organisation and accessibility of court premises (Κατευθυντήριες γραμμές για την οργάνωση και την προσβασιμότητα των δικαστηριακών εγκαταστάσεων), 12 Δεκεμβρίου 2014· Συμβούλιο της Ευρώπης, CEPEJ (2008), Checklist for promoting the quality of justice and the court (Λίστα ελέγχου για την πρόωθηση της ποιότητας της δικαιοσύνης και του δικαστηρίου), 3 Ιουλίου 2008, π.χ. στις σ. 19-25, συμπεριλαμβανομένης της διερμηνείας, της πρόσβασης σε πληροφορίες και της δυνατότητας πρόσβασης σε δικαστικές αποφάσεις).
Η ουσιαστική κατάργηση του Πρωτοδικείου Θήβας αποτελεί ευθεία παραβίαση του Δικαίου της Ευρωπαικής Ένωσης λαμβανομένου υπόψιν των μεγάλων χιλιομετρικών αποστάσεων που θα πρέπει να διανύσουν οι πολίτες, οι Δικηγόροι, οι Δικαστικοί υπάλλληλοι, οι κρατούμενες των Καταστημάτων Κράτησης Ελαιώνα κλπ. Ως εντεύθεν συνέπεια είναι και η Συνταγματική παραβίαση της ισότητας των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων των Ελλήνων πολιτών (άρθρο 4 Συντάγματος) καθώς πέραν της σωματικής και πνευματικής ταλαιπωρίας των μετακινήσεων υφίσταται και μεγάλη οικονομική επιβάρυνση που θίγει το συνταγματικό δικαίωμα της ιδιοκτησίας.
Ενδεικτικό παράδειγμα πολίτες από τον πρώην Δήμο Δερβενοχωρίων θα πρέπει να διανύσουν μια απόσταση 160 χιλιομέτρων ώστε να πάνε και να γυρίσουν από την Λιβαδειά. Ομοίως κάτοικοι Δηλεσίου Δήμου Τανάγρας, Οινοφύτων κλπ. Περαιτέρω εργαζόμενοι (Δικηγόροι και Δικαστικοί υπάλληλοι) αλλά και οι λοιποί κάτοικοι της πόλης της Θήβας.
Οι εν λόγω αποστάσεις είναι ανυπέρβλητες όταν γίνονται για τον πρώτο (α΄) βαθμό δικαιοδοσίας, καθώς είναι πασίδηλο πως μια ποινική ή αστική υπόθεση θα αναβληθεί δυο ή και τρεις φορές, είτε λόγω ωραρίου είτε για άλλους λόγους.
Δεν είναι όμως μόνο οι παραστάσεις, είναι η αναζήτηση φακέλων δικογραφίας, πιστοποιητικών, εκδίκαση προσωρινών μέτρων κλπ, την στιγμή που η ψηφιακή ολοκλήρωση δεν έχει προηγηθεί.
Το Δικαστικό Μέγαρο Θήβας είναι ένα σύγχρονο κτήριο, όπου έχει λάβει 1o Βραβείο Πανελλήνιου Αρχιτεκτονικού Διαγωνισμού και βρίσκεται εντός οικοπέδου 4.200 τ.μ., σε κατοικημένη περιοχή λίγο μακρύτερα από το κέντρο της πόλης. Η προσέγγιση γίνεται από την βορινή πλευρά μέσω του κεντρικού δρόμου και από την δυτική μέσω πεζόδρομου. Το κτιριολογικό πρόγραμμα περιλαμβάνει: α. χώρους απονομής δικαιοσύνης (αίθουσες ακροατηρίων, αίθουσες συσκέψεων δικαστών και χώρους κυκλοφορίας και αναμονής για το κοινό των ακροατηρίων) και β. χώρους δικαστικών υπηρεσιών (γραφεία, αρχεία, ταμεία κλπ).
Λειτουργικά στην πρώτη στάθμη αναπτύσσεται ο χώρος αναμονής των ακροατηρίων (στοά), οι αίθουσες των ακροατηρίων, το φουαγιέ των δικαστών, το ισόγειο του κτιρίου γραφείων με τις λειτουργίες μεγάλης κίνησης (ποινικό μητρώο, ταμεία) η υπηρεσία ανηλίκων με ξεχωριστή είσοδο και απέναντι η αίθουσα δικηγόρων – πελατών. Στη δεύτερη στάθμη υπάρχει το ειρηνοδικείο, το πταισματοδικείο, και ο Δικηγορικός Σύλλογος με ανεξάρτητες προσβάσεις. Στην τρίτη βρίσκονται οι υπηρεσίες του πρωτοδικείου με την πτέρυγα των δικαστών και στην τέταρτη η εισαγγελία. Στο υπόγειο βρίσκονται τα αρχεία, χώροι αποθηκών και Η/Μ εγκαταστάσεων και χώρος στάθμευσης 40 θέσεων. Αποτελείται από συνολικά οκτώ (8) Δικαστηριακές Αίθουσες, οι οποίες έχουν την δυνατότητα της παράλληλης λειτουργίας. Δεν υφίσταται όμοιο Δικαστικό Μέγαρο τουλάχιστον στην Περιφέρεια της Στερεάς Ελλάδας αλλά και ευρύτερης περιοχής.
Τα ανωτέρω κτηριακά δεδομένα βρίσκονται σε πλήρη εναρμόνιση των Κατευθυντήριων γραμμών για την οργάνωση και την προσβασιμότητα των δικαστηριακών εγκαταστάσεων, που εκπονήθηκε από το Συμβούλιο της Ευρώπης (12-12-2014) σύμφωνα με το οποίο πρέπει να υπάρχει απλοποιημένη πρόσβαση ανεξάρτητα από τον τρόπο μεταφοράς, να υπάρχει χώρος δημόσιας στάθμευσης, χώρος αποβίβασης, υπάρχει πρόσβαση για άτομα με μειωμένη κινητικότητα.
Περαιτέρω, το Δικαστικό Μέγαρο της Θήβας διαθέτει αρχιτεκτονική που έχει σχεδιαστεί έχοντας τους πολίτες κατά νου (όπως προβλέπει το κεφάλαιο 5.2.1 των κατευθυντήριων γραμμών, χώροι υποδοχής (5.2.2), ενώ οι λειτουργικές παράμετροι του κτιρίου εναρμονίζονται πλήρως με τις κατευθυντήριες γραμμές (5.3) καθώς είναι διαμορφωμένοι σε 3 ζώνες (υποδοχή κοινού, δικαστικό προσωπικό ζώνη ασφαλείας) και υπάρχει επαρκής και λειτουργικός αριθμός δικαστικών αιθουσών να καλύψει ανάγκες όχι μόνον Πρωτοδικείου αλλά και Εφετείου.
Συνεπεία όλων των ανωτέρω, η τυχόν κατάργηση του θα επιφέρει άμεση και ευθεία παραβίαση της ελεύθερης πρόσβασης των πολιτών στη δικαιοσύνη, άμεση παραβίαση του δικαιώματος στην Περιουσία, του δικαιώματος της απαγόρευσης διακρίσεων καθώς υφίσταται πολίτες δυο ταχυτήτων, εκείνων που θα κάνουν 160 χιλιόμετρα για μια δικαστική παράσταση και εκείνων που θα κάνουν πολύ λιγότερα, οι δικηγόροι της Λιβαδειάς θα είναι πιο ανταγωνιστικοί καθώς δεν θα έχουν να διαχειριστούν το επιπλέον κόστος μετακινήσεων.
Εν όψει της υπέρτερης ισχύς του Ευρωπαϊκού Δικαίου και της Ευρωπαικής Νομολογίας, η οποία είναι δεσμευτική σε αντίθεση με τα όσα ισχύουν στην Ελληνική έννομη τάξη, η παραβίαση της σύμβασης των δικαιωμάτων του ανθρώπου θεμελιώνει την δυνατότητα άσκηση αγωγής κατά του Ελληνικού Δημοσίου ενώπιον του Διοικητικού Πρωτοδικείου, από κάθε πολίτη που παραβιάζεται η πρόσβαση του σύμφωνα με τα ανωτέρω.
